Bij Floor Schiffers smult iedereen uit haar afwasmachine.

Ze kan voor geen meter koken, maar steekt met één speciaal gerecht zelfs Ferran Adrià, de Spaanse koning van de experimentele keuken, naar de kroon. ,,Tafeldekken vind ik wel leuk, ik beschik over zeven serviezen. Ik eet liever dan ik kook, dat is mijn hele leven al zo geweest.’’ Floor Schiffers (66), organisatieadviseur en momenteel druk met de opleiding van echtscheidingsadvocaten, besteedt haar tijd veel liever aan ‘zinvolle gesprekken’ en dan ’t liefst aan een gezellige tafel.

,,Ik heb mijn drie kinderen alleen opgevoed. Ze hebben heel veel salades gegeten, dat had ik nog wel in de vingers. En met vissticks en een scholletje lukte het me nog net. Twee van hen aten vegetarisch, voor mijn vleesetende dochter maakte ik wel eens draadjesvlees, gewoon laten pruttelen, daar had ik geen omkijken naar.’’

Er kwam toch geregeld iets fatsoenlijks op tafel. ,,Gelukkig hadden wij Agnes, een schat van een mens. Ze was in die tijd yogalerares en wilde bij ons als werkster beginnen. Poetsen bleek haar niet zo te liggen, koken kon ze als de beste. Agnes deed zelf de boodschappen, ik bemoeide me daar niet mee. Ze maakte op dinsdag de lekkerste gerechten klaar. Ik herinner me nog peertjes met blauwe kaas. Mijn dochters en zoon vonden dat niet zo lekker, ik wel. Met de restjes kwam ik dagenlang uit, dan deed ik er nog wat groente bij en klaar was het. In het weekeinde moest ik zelf aan de bak en dan hield ik het zo simpel mogelijk. En godzijdank was het dan snel weer dinsdag.’’

Dat de betere thuiskok de kneepjes meestal van zijn moeder heeft geleerd, klopt. Omgekeerd is het kennelijk ook zo: ma Schiffers ‘had wel wat beters te doen’ en haar kinderen ontpopten zich later dientengevolge ook niet bepaald als keukenprins- en prinsessen. ,,Daar klaagden hun studiegenoten in het studentenhuis over.’’

Floor Schiffers krijgt wel eens eters over de vloer, daar zitten oud-ministers tussen. Bovendien is ze lid van een lunchclubje, waarvan de leden één keer per maand bij elkaar komen. Als zij gastvrouw is, wil ze toch aardig voor de dag komen. Voor die gelegenheid heeft ze een werkelijk unieke bereiding van zalm bedacht. Floor koopt bij de groothandel een hele zalm, een echte joekel van een kilo of twee, drie en stopt de vis in. de vaatwasmachine. ,,Ruben, mijn leverancier, wrijft er de kruiden in, citroen, dille en een mix en ik pak thuis de zalm in in drie vuilniszakken, touw eromheen, plakband erop en hopla, de vaatwasser in, diagonaal, dat luistert nauw.’’

Hoe lang?

,,Twee keer het bioprogramma.’’

Eh, hoe smaakt het?

,,Ik krijg er nooit klachten over. De zalm is gaar, maar niet droog en uitstekend gekruid. Mijn gasten smullen ervan. Nee, nee, je proeft echt geen afwasmiddel of zo.’’

Hoe verzin je het?

,,Het idee schoot me zomaar, opeens te binnen en het bleek nog te werken ook.’’

Deze week geen recept, want dat is niet nodig.