Een taart van Mario Laheij is niet zomaar een taart, maar een bouwwerk met cartooneske trekjes. ,,Het hoeft er voor mij niet gelikt uit te zien, het gaat mij erom dat je er de vingers bij aflikt.’’

Hij neemt er de tijd voor en dat is nodig ook. Zijn de wulpse kwarktaart, een verleidelijk gevaarte waar dertig gasten van kunnen smullen, maak je niet op een achternamiddag. Heerlijk vindt Mario het proces van deeg bereiden, bakken en vullen. ,,Ik word er rustig van, zet een stemmig muziekje op, een stukje fado of een paar smartlappen, en laat mijn gedachten de vrije loop. Soms kom ik tot mooie overdenkingen. En als dan die verrukkelijke geuren ons huis vullen en de kinderen komen uit school ben ik een tevreden man.’’

Mario Laheij, behandelaar en teamleider in de kinder- en jeugdpsychiatrie, bakt nooit zonder reden een taart. Of het nu de verjaardag van zijn man Pieter is, een feest bij vrienden of het begin van de winter, dient zich een aanleiding aan dan maakt hij een keuze uit zijn taartenrepertoire, waarbij hij een beetje rekening houdt met het seizoen.

Rond zijn twintigste leverde hij, geïnspireerd door zijn moeder en oudste zus, zijn eerste taart (chocolade) af. ’t Was meteen raak. Een kwart eeuw later is Mario Laheij in staat zijn wildste fantasieën in een taart te stoppen. ,,Mijn taarten moeten onweerstaanbaar zijn, van binnen en van buiten. Als je ze ziet, krijg je de neiging je hoofd erin te stoppen. Over de top, een tikkeltje overdreven, mag van mij. Ik heb het wel eens meegemaakt dat een vriendin begon te huilen toen ze de taart zag die ik voor haar had ’gemetseld’. Ze was opgetogen. Daar heb ik natuurlijk schik van, zeker als ’dat ding’ door een grote groep aan een gezellige tafel binnen de kortste keren is verorberd.’’

Mario beschikt nog maar kort over een ruime keuken met een pontificale oven. ,,Ik heb jarenlang gewerkt met een klein oventje dat ik van de buren had geleend. Ik moest wel een paar handigheidjes toepassen, maar het ging. In mijn nieuwe elektrische oven kan ik echt enorme joekels bakken, dat doe ik het allerliefste. Een taart als een statement, faai opgebouwd en in felle kleuren. Paars, waarom niet? Niets is mij als het om een taart gaat te dol, als-ie maar lekker smaakt.’’

Taarten bakken is ’durven en doen’. Zijn wulpse kwarktaart bouwt Mario op met biscuitdeeg en gebakken schuim. In de kwarkvulling stopt hij verse zwarte en rode bessen en aardbeien en fliedertjes gedroogd fruit. Met de (riet)suiker springt hij niet zuinig om. Een dag later - Mario is dan 45 geworden - vallen de verjaardagsgasten aan. Vier uur later herinneren een paar kruimels aan de buitenissige creatie van de jarige Job. ,,Deze taart was weer de moeite meer dan waard.’’

Recept Kwarkfruittaart (voor 25 personen)

Uitgangspunt:

Maak ‘m niet perfect, maar zorg dat hij er lekker uitziet en natuurlijk lekker smaakt.

Nodig:

Ingevet bakblik van 28 cm doorsnee met op de bodem bakpapier.

Grote schaal van zeker 36 cm doorsnee om het gevaarte op kwijt te kunnen.

Maak biscuitbeslag (staat in elk kookboek).

Ingrediënten:

6 eieren

125 suiker

3 zakjes vanille suiker

Citroenrasp (schone citroen van de buitenkant raspen) van één citroen

90 gram bloem

60 gram maïzena

Snufje zout

Oven voorverwarmen op 165 graden.

In het kort (Blue Band kookboekje: Gebak)

Klop in een vetvrije kom met een schone garde 6 eiwitten met een snufje zout heel stijf, voeg tijdens het kloppen geleidelijk 75 gram fijne suiker toe en ook nog 2 zakjes vanillesuiker

Daarna 6 eierdooiers met 50 gram suiker tot een luchtige romige crème kloppen (5 minuten)

Schep het eiwit en de citroenrasp op het dooiercrème.

Zeef er de bloem en maïzena boven en spatel de boel luchtig door elkaar. En dan hup in het bakblik, wat al klaar staat.

Dan de taart in een uur, iets onder het midden van de oven bakken.

Het deksel van de taart is van schuim (is heel gemakkelijk).

Ingrediënten:

4 eieren

Snufje zout

300 gr witte basterdsuiker.

Rode kleurstof (Toko)

Oven voorverwarmen op 140 graden.

Klop in een vetvrije kom 4 eiwitten met beetje zout schuimig.

Doe in 5 stappen geleidelijk de basterd suiker erbij.

Klop door tot het geheel heel stijf is en in punten blijft staan.

Voeg aan het einde een klein scheutje rode kleurstof toe tot het geheel een plastic roze kleur krijgt.

Bakblik met bakpapier en daarover wat poedersuiker bestooien.

Hierop gaat het eimengsel in een ronde vorm, ongeveer zo groot of iets groter dan de taart.

Dit gaat 1 ½ uur in de oven.

De vulling:

Ingrediënten:

3 pond volle kwark (van de natuurwinkel is hij het beste)

¾ liter slagroom

8 eetlepels suiker

12 blaadjes gelatine

Gedroogd fruit, kersen en aardbeien (zijn op de markt in Amersfoort te krijgen bij de Eekhoorn).

Verder het fruit dat verkrijgbaar is: frambozen, aardbeien, bessen, zwarte bessen. In totaal ongeveer een kg rood fruit (in juni is het maken van deze taart een echt feest).

Blikje amarenen op sap (Italiaanse winkel Leusderweg of bij de PLUS).

Klop de koude slagroom stijf met suiker.

Week de gelatine.

Neem een hele grote schaal, daarin gaat de kwark, slagroom erbij, fruit erbij.

Goed door elkaar mengen.

Als laatste de opgeloste gelatine er doorheen, dit moet snel en soepel, anders ontstaan er rare klonten gelatine. Hierna 15 minuten koud iets laten opstijven

Taart Bouwen:

De gebakken taart in twee lagen snijden en besprenkelen met kersenlikeur.

De eerste laag van de taart plaatsen op de taartschaal en daaromheen een flinke hoge kraag van bakpapier (15 cm) hieromheen wordt de taartvormrand geklemd.

De eerste helft van het kwarkmengsel gaat daarin.

Dan volgt de tweede laag van de taart en daar gaat de rest van het kwarkmengsel bovenop. De kraag raakt hierdoor aardig gevuld.

Zo gaat het geheel een aantal uren (of nog beter een nacht) in de koelkast.

Het afmaken van de taart:

Na het opstijven:

De rand losklemmen en het bakpapier eraf halen. Hierna zie je het volume van de taart. De schuimlaag kan erop en dan komt het grote versieren.

Hiervoor heb je wederom van al het verse fruit wat nodig, een aantal amarenen en een halve liter slagroom.

De slagroom kloppen met een paar scheppen suiker en met twee blaadjes gelatine op laten stijven in de koelkast. Dan blijft de slagroom mooi op de taart.

Hierna rondom de taart insmeren met slagroom en ook bovenop een paar flinke moppen.

Nu komt het belangrijkste. Maak met fruit, het sap van de amarenen en een reep gesmolten chocolade een creatie om in te bijten. Dit laat ik over aan de fantasie van de taartenbakker. Één voorbeeld hiervan ziet u in de krant van 19 december 2008, maar het kan op veel manieren.